به گزارش اداره اطلاع رسانی معاونت پژوهش به نقل از خبرگزاری حوزه، حضرت آیت الله جوادی آملی، پیش از ظهر امروز در پانزدهمین همایش کتاب سال حوزه با اشاره به این که شیطان، عدو مبینی است که هیچ گاه دلش به حال هیچ انسان نمی سوزد و با کسی آشتی نمی کند، گفتند: شاید انسان بتواند با یک حیوان درنده در یک مقطعی سازگاری کند، ولی با شیطان نمی توان این کار را کرد و القاب و اسامی که برخی به خود می گیرند، بزرگترین شیطانی است که به جان آنها می افتد.
ایشان در ادامه با تاکید بر این که در تالیف کتب دینی باید از یک الگوی اصیل، تبعیت کنیم که همان الگوی قرآنی است، ابراز داشتند: باید ببینیم که قرآن و کتاب خدا با چه وزن و ساختاری تالیف شده است و بر مبنای آن به تالیف کتاب بپردازیم.
معظم له ادامه دادند: قرآن کریم دارای چند ویژگی بزرگ است که از آن جمله می توان به دو عنصر محتوای وزین و قابل فهم بودن آن اشاره کرد؛ قرآن هم سخت است و هم آسان؛ یعنی هم دارای وزن سنگین و محتوایی سنگین است و هم قابل فهم.
ایشان افزودند: هر کسی که کتابی می نویسد، باید آن کتاب دارای تحلیل دقیق و علمی و جامع باشد، یعنی این که از محتوا سرشار باشد و در عین حال هم قابل استفاده باشد؛ قرآن از این حیث کتابی ثقیل و پر از برهانات علمی وزین است.
حضرت آیت الله جوادی آملی یادآور شدند: عنصر محوری قرآن همان حکمت است که با حکمتی که در علوم حوزوی است تفاوت دارد، معنای آن اخص از کتاب است؛ خداوند در سوره اسراء به محتوای این حکمت اشاره می کند.
این مرجع تقلید با بیان این که قرآن میزان کل علوم است، تصریح کردند: هر کتابی که میزان و ترازو نباشد و عوامل و مباحث مختلف را با هم بررسی نکند و به نتیجه نرسد، اصلا کتاب نیست؛ در حوزه نیز باید این شکل از تالیف جای گیرد.
ایشان خاطرنشان کردند: خداوند در سه مقطع سخن می گوید که از آن مقاطع، می توان آیات، سور و کل قرآن را ذکر کرد؛ خداوند کل کتاب را با در نظرگرفتن جهان خارجی انسان، نازل کرده است؛ شان نزول آیات با در نظر گرفتن جو نزول و همچنین فضای زمانی و مکانی همراه بوده است.
حضرت آیت الله جوادی آملی ادامه دادند: قرآن کتابی نیست که در یک گوشه افتاده باشد و کاری به جهان خارج نداشته باشد.
معظم له با اشاره به این که قرآن کتابی است که دلپذیری و دل انگیزی اش جهان را در بر گرفته است، بیان داشتند: قرآن باعث شد «جاهلیت» به «تعقل» مبدل شود.
ایشان با اشاره به این که فن فهرست نویسی از مهمترین فنونی است که حوزویان باید به آن همت گمارند؛ زیرا تحقیقات دینی و اسلامی را آسان تر می کند؛ خاطرنشان کردند: مرحوم شیخ طوسی 2000 تالیف را در فهرست خود از 900مولف معرفی کرد و اثری ماندگار برای آیندگان به جای گذاشت؛ این کتب 1400سال تاریخ مصرف دارند؛ اگر کسی هدفش از قلم به دست گرفتن خلق اثری برای زمان خود و سال های خاصی باشد، در واقع اتلاف عمر کرده است؛ اگر حوزه ما در یک عصر ده نفر همچون مرحوم نایینی و آقاضیاء عراقی نداشته باشد، اتلاف عمر کرده است.
ایشان یادآور شدند: بسیاری از بزرگانی چون شیخ انصاری و… نابغه نبودند و فقهای معمولی بودند؛ زیرا ما به کسی نابغه می گوییم که نه استاد داشته باشد و نه شاگردی هم وزن و همطراز خودش؛ این گونه افراد چون ابن سینا انگشت شمارند که به مرحله ای برسند که با یک نماز در مسجد جامع شهر به جواب های علمی خود برسند.
این مفسر برجسته قرآن کریم ادامه دادند: ایران سرزمین طیب و طاهری است که با خون شهدا و بزرگان مدفون و حاضر در این کشور مطهر شده است که باید در این سرزمین آثاری جهانی تالیف کنیم؛ در واقع به برکت این انقلاب باید جلوی اتلاف عمر را گرفت و بزرگانی چون ابن سینا وعلامه طباطبایی تربیت کنیم.
این مرجع تقلید تصریح کردند: در زمینه تالیف آثار، باید به فضای شهر، کشور و جهان به مثابه آیات، سور و کل قرآن توجه داشته باشیم؛ اگر این توجه جهانی را نداشته باشیم، تاریخ مصرف کتاب ما کمتر و کمتر خواهد شد و در نتیجه ارزشی نخواهد داشت
حضرت آیت الله جوادی آملی خاطرنشان کردند: بزرگانی چون عیاشی هم از علمای معمولی بودند که از بزرگترین تاریخ نگاران علمی محسوب می شوند و فهرست نویسی کردند که امروزه برای همه محققان راهگشاست؛ کاری که این عالم کرد، محققان امروز حوزه هم می توانند انجام بدهند، پس باید انجام دهند.
معظم له در پایان با تاکید بر ضرورت تدوین نقشه جامع علمی حوزه، خاطرنشان کردند: بزرگانی چون امام راحل و مرحوم علامه(ره) با نگاه به تحولات جهانی مثل جنگ جهانی و اشغال ایران و کودتای28مرداد توانستند این علوم را بسط دهند و المیزان بنویسند و این گونه دنیای علم و فضای جهانی را تحت تاثیرقراردهند.