به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین رحیمیان امروز صبح در آیین افتتاحیه اجلاسیه منطقه ای معاونان پژوهش واحدهای آموزشی منطقه یک که در سالن همایش های امین ساختمان دارالولایه در قم برگزار شد، گفت: خوشبختانه روح پژوهش در حوزه‌های علمیه در مدیریت جدید، جان تازه‌ای گرفته است.

وی افزود: مشاغل در دنیا فراوان است، ولی همه کارها یکسان نیستند. یکی از بهترین مشاغل در این دنیا آن است که بتواند نسل جوان، استعدادها، قلب‌ها، فکرها و روح و روان انسان‌های بانشاط جامعه را تربیت کند. خداوند این نعمت بزرگ را به علما و طلاب و اساتید حوزه عنایت کرده است.

مسئول دبیرخانه شورای عالی حوزه‌های علمیه بیان کرد: پژوهش در مدارس علمیه کشور باید مکمل آموزش باشد. برخی دروس از جمله ادبیات در حوزه، پایه و اساس هستند و امور پژوهشی هم باید در این حوزه سامان دهی شود. اگر پژوهش با آموزش همراه شود و به آن کمک کند، داده‌های آموزشی و پژوهشی همیشه برای او به شکل یک سرمایه ماندگار خواهند بود.

وی گفت: طلاب باید بیاموزند که چگونه با مشاهده مطالب و موضوعات و نویسندگان و پژوهشگران ارتباط منطقی و علمی و پژوهشی برقرار کنند. مهارت‌های طلاب باید در سنین نوجوانی و جوانی در آنها نهادینه شود.

حجت الاسلام والمسلمین رحیمیان بیان کرد: مسئله دوم، آن است که موضوعات پژوهشی که انتخاب می‌شوند به دو شکل هستند. اول موضوعاتی که مبتلابه و ارزشمند هستند و دوم موضوعاتی که در اولویت قرار ندارند. موضوعات باید در اولویت و مورد ابتلا باشند. زیرا این موضوعات پژوهشگران را تشویق و ترغیب می‌کند.

وی افزود: موضوعات غیر کاربردی اهمیت و قیمت پژوهش را کاهش می‌دهد. کاری که در دانشگاه‌ها انجام می‌شود بعضا چینش اطلاعات در کنار یکدیگر است و بسیاری از دانشجویان و محققین بیشتر به دنبال تدوین اطلاعات دیگر در کنار هم و یک جمع‌بندی هستند، ولی تحقیق در حوزه بسیار عمیق و اجتهادی است، متاسفانه مشکل این است که اینکار در حوزه، دیر و با تأخیر انجام می‌شود.

مسئول دبیرخانه شورای عالی حوزه‌های علمیه بیان کرد: پژوهشگران برتر و الگوهای پژوهشی در حوزه، باید به طلاب معرفی شوند. اگر فعالیت این پژوهشگران را مورد مطالعه قرار دهیم می‌بینیم که همه آنها دارای آورده‌های علمی سنگین و وزین بودند. یکی از محسنات پژوهشگران بزرگ حوزوی از جمله مرحوم علامه طباطبایی آن است که مطالبی که در کتب خود می‌آورند حرف خود آنها است.

وی گفت: بارها از فرزند محدث قمی شنیدم که ایشان به حدی می‌نوشتند که انگشتان دست ایشان ورم می‌کرد و یا گوشت اضافه می‌آورد و سالی یکی دو بار گوشت‌های اضافه دست ایشان را می‌چیدیم. مرحوم شیخ عباس قمی همیشه معتقد بود که دستی که به امور قرآن و اهل بیت(ع) می‌پردازد و در این عرصه پژوهش می‌کند شفا دهنده است. ایشان ۶۵ کتاب نوشته است که یکی از آنها مفاتیح و سفینة البحار است.

حجت الاسلام والمسلمین رحیمیان بیان کرد: سرگذشت بزرگانی چون مرحوم صاحب جواهر و مرحوم علامه امینی و مرحوم علامه برای همه طلاب درس آموز است. مرحوم علامه در نوشتن مطالب علمی‌شان همیشه به وقت اهمیت می‌دادند و وقتی در یک سیر نوشتاری قرار می‌گرفتند، برای رعایت وقت حتی نقطه گذاری اولیه نمی‌کردند تا بتوانند با سرعت بیشتری یک رویه علمی را پیش ببرند و در موقع ویرایش نقطه‌گذاری می‌کردند.

وی افزود: اگر این امور و فعالیت‌های نخبگان و الگوهای علمی زمینه کار طلاب جوان باشد، قطعا در آینده می‌تواند زمینه کار و اثر و بن‌مایه علمی خوبی برای طلاب جوان ما ایجاد کند.

دبیر شورای عالی حوزه‌های علمیه کشور بیان کرد: مسایل اخیر و اهانت‌ها به لباس روحانیت شاید در ذهن جوانان و طلاب شرایط خاصی ایجاد کند، ولی قطعا طرح الگوهای موفق در روحانیت و حوزه می‌تواند جلوی نا امیدی‌ها را بگیرد. وقتی یک فرد نادان به یک پیرمرد طلبه اهانت می‌کند نشان می‌دهد که فضایی ایجاد شده است که برای طلاب حساس شود. در این زمینه مسئولان باید نسبت به این امر جدی‌تر باشند.

وی گفت: این شرایط در گذشته برای بزرگان ما هم وجود داشت و همیشه طلاب با این مشکلات مواجه بودند. خاطرات امام راحل و بزرگان ما مؤید این مطلب است. در گذشته همیشه برخوردهای بدی با بزرگان ما شده است و بسیاری از بزرگان و طلاب ما شهید شدند و همه مصائب و مشکلات را نیز تحمل کردند تا دین مردم دچار خدشه نشود.

حجت الاسلام والمسلمین رحیمیان بیان کرد: مسایلی که امروز در حوزه معیشتی و مشکلات دیگر برای طلاب وجود دارد در گذشته نیز برای حوزویان وجود داشت و بعضا شرایط آنها بسیار سخت‌تر بود. در زمان بازتاسیس دوره جدید حوزه در قم حدود ۲۰۰ طلبه فعالیت داشتند. در اراک نیز در آن زمان ۵۰ تا ۶۰ طلبه بودند که بزرگانی چون امام راحل و مرحوم لواسانی، آیت الله گلپایگانی و… در آن حوزه تحصیل می کردند.

وی افزود: حوزه ما در گذشته چنین خروجی‌هایی داشته است، زیرا متن و بطن علمی در حوزه فرهیخته و عالم پرور است و قطعا در آینده می‌توانیم از این ظرفیت عظیم برای اعتلای حوزه‌های علمیه بهره ببریم.