به گزارش اداره اطلاع رسانی معاونت پژوهش حوزه های علمیه؛ حجت الاسلام سید موسی موسوی، عضو مجمع نمایندگان حوزه علمیه با بیان اینکه در سالهای گذشته و یکی دو سال اخیر پژوهش نسبت به سالهای قبل بهتر و مطلوب تر شده است، اظهار داشت: طبق آماری که خود افراد مهارت پژوهش ارائه کردند، بالغ بر سی هزار طلبه درس خارج خوان در حوزه علمیه وجود دارد ولی در امر پژوهش وضعیت، وضعیت مطلوبی نیست.
وی ادامه داد: نسبت به همین تناسب ما خروجی پژوهشی نداریم، یعنی در واقع خروجی هایی که اتفاق می افتد در قالب تبلیغ هست و درصد اندکی خروجی دارد، خیلی از طلبه هایی که در حد دکتری و کارشناسی ارشد که سطح دو، سه و سطح چهار هستند نمی توانند دست به قلم شوند که باید این ضعف با برنامه ریزی درست برطرف شود.
حجت الاسلام موسوی با بیان اینکه نمی خواهد سیاه نمایی کند، ابراز کرد: دوره های نامه نویسی و جشنواره های پژوهشی حوزه و کارهایی که در این عرصه انجام شده است از جمله فعالیت های پژوهشی خوبی است ولی هنوز به وضعیت مطلوب نرسیدیم.
عضو مجمع نمایندگان حوزه علمیه برای اینکه به وضعیت مطلوب تری در حوزه پژوهشی رسید دو راهکار پیشنهاد کرد و گفت: یک راهکار، راهکار نظامند آموزشی است؛ به این معنا که آموزش ما بایستی پژوهش محور شود.
استاد حوزه و دانشگاه افزود: در حوزه علمیه بیشتر سیاستگذاران قائل به این نیستند که همان طوری که آموزش مراحل دارد پژوهش هم دارای مراحلی است یعنی از همان مقدمات شروع کنند از همان ابتدا که طلبه وارد حوزه ی علمیه می شود.
حجت الاسلام موسوی ادامه داد: باید طلاب را تا پایه 10 و درس خارج ملزم به انجام کار پژوهشی کنند یعنی الزام آموزشی برای انجام این فعالیت بر طلاب باشد و همان طور که برای صرف، نحو، فقه و اصول نمره می گذارند برای پژوهش هم نمره ای را مشخص کنند. یعنی در واقع طوری باشد که ضمن آموزش، پژوهش نیز انجام دهند و دروس ارائه شده هم پژوهش محور باشد.
وی با بیان اینکه راهکار دوم راهکار ترویجی و تنبیهی بین اساتید است، گفت: اساتید ما باید به شکلی دوره ببینند و دغدغه برای شان وجود داشته باشد که طلبه را به سمت تحقیق و پژوهش بکشانند، این راهکار، راهکار الزامی آموزشی نیست ولی اساتید می توانند چنین کاری را در مدارس و در فضاهای آموزشی و در مقاطع بالاتر ما انجام دهند.
حجت الاسلام موسوی در پاسخ به این سوال که در سال های اخیر شاهد تأسیس پژوهشگاه های دینی و گسترش فعالیت های آن به ویژه در شهر قم بوده ایم چرا به اندازه تعداد این پژوهشگاه ها شاهد تحولات ویژه و خروجی مؤثر از سوی آنان نیستیم، تصریح کرد: دلایل متعددی وجود دارد ولی دلیل عمده آن موازی کاری بعضی از مؤسسات و مراکز پژوهشی است.
عضو مجمع نمایندگان حوزه علمیه اضافه کرد: راهکار این است که حوزه علمیه مرکزی را به عنوان یک مرکز سیاست گذار انتخاب کند تا برای مراکز پژوهشی دیگر برنامه ریزی کند ولی اگر این مراکز یک ستاد مشخص نداشته باشند هرکدام به صورت جداگانه عمل می کند؛ اگر این ستاد باشد بر این مرکز نظارت می کند و برنامه آنها را مشخص می کند یقینا خروجی که این دارد با خروجی قبلی خیلی متفاوت تر و بهتر است.